زمینه و هدف: ذهنیت های طرح واره ای مجموعه ای از طرح واره های خاص و سبک های مقابله ای هستند که در پاسخ به موقعیت های هیجانی فعال شده و به شکل گیری الگوهای رفتاری منطبق با طرح واره ها جهت می دهند. پژوهش حاضر با هدف پیش بینی کیفیت زندگی بیماران ویتیلیگو براساس ذهنیت های طرح واره ای صورت پذیرفت. روش اجرا: در این مطالعه ی توصیفی همبستگی، 170 بیمار مبتلا به ویتلیگو به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب گردیده و به پرسش نامه های ذهنیت های طرح واره ای (Schema Modes Inventory) و فرم کوتاه پرسش نامه ی کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت (WHOQOL-BREF) پاسخ دادند. تحلیل داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی، همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون به روش گام به گام صورت پذیرفت. یافته ها: نتایج حاصل از تحلیل همبستگی پیرسون نشان داد کیفیت زندگی با تمام ذهنیت های طرح واره ای غیر از ذهنیت خودآرام بخش بی تفاوت ارتباط دارد. ذهنیت کودک شاد و بزرگسال سالم با کیفیت زندگی رابطه ی مثبت و معنادار و رابطه ی سایر ذهنیت ها (به جز ذهنیت خودآرام بخش بی تفاوت) با کیفیت زندگی منفی و معنادار است و رگرسیون گام به گام نشان داد ذهنیت های کودک آسیب پذیر، ذهنیت محافظ بی تفاوت، ذهنیت تسلیم شده مطیع و ذهنیت کودک شاد به ترتیب بیشترین تأثیر را در پیش بینی کیفیت زندگی دارند. نتیجهگیری: با توجه به اهمیت نقش ذهنیت های طرح واره ای در کیفیت زندگی بیماران ویتیلیگو، درنظرگرفتن درمان های روان شناختی نظیر طرح واره درمانی جهت تعدیل ذهنیت های ناکارآمد و ارتقای ذهنیت های کارآمد در این بیماران ضروری به نظر می رسد.

روابط اولیه والدین با کودک و حوادث تروماتیک دوران کودکی در شکل گیری اختلالات شخصیت نقش به سزایی دارند. طبق نظر یانگ، مشخصه اختلال شخصیت مرزی حالات متغیر تفکر، احساسات و رفتار می باشد که اصطلاحا به آن «ذهنیت طرحواره ای»اطلاق می گردد. اهداف پژوهش حاضر، تعیین تفاوت سبک های دلبستگی و تجربه کودک آزاری در بیماران اختلال شخصیت مرزی و افراد بهنجار و همچنین پیش بینی ذهنیت های طرحواره ای در بیماران اختلال شخصیت مرزی بر اساس تجربه کودک آزاری و سبک های دلبستگی می باشد. جامعه پژوهش، کلیه بیماران اختلال شخصیت مرزی مراجعه کننده به بیمارستان رازی و مرکز مشاوره اندیشه مهر شهر تبریز بودند که به روش نمونه گیری هدفمند، 60 نفر (30 بیمار اختلال شخصیت مرزی و 30 نفر گروه بهنجار) انتخاب شدند.گروه بهنجار از نظر ویژگی های جمعیت شناختی با گروه بیماران اختلال شخصیت مرزی همتا شدند. هر دو گروه پرسشنامه های ذهنیت طرحواره ای (SMQ)، سبک های دلبستگی هازن و شیور (AAI)، و تجربه کودک آزاری (CASRS) را تکمیل کردند. تحلیل داده ها به کمک نرم افزارهای SPSS نسخه17 و LISREL نسخه 8.54 و به روش آزمون تحلیل واریانس چند راهه (MANOVA) و تحلیل مسیر (Path Analysis) انجام شد. نتایج پژوهش نشان داد که گروه های پژوهش در سبک دلبستگی دوسوگرا و زیر مقیاس های آزار عاطفی، غفلت و آزار جنسی مقیاس تجربه کودک آزاری با هم تفاوت معناداری نشان دادند. همچنین ذهنیت های طرحواره ای توسط سبک های دلبستگی و مقیاس های کودک آزاری پیش بینی شدند که سبک دلبستگی اجتنابی و آزارهای عاطفی و جنسی سهم بیشتری را در این پیش بینی داشتند. نتایج به دست آمده از مدل طرحواره ای یانگ حمایت می کند و به نقش سبک تربیتی نامطلوب والدین و روابط اولیه منفی والدین با کودکان بر ذهنیت های طرحواره ای ناکارآمد تاکید می کند. به طوری که شکل گیری سبک دلبستگی اجتنابی، و همچنین تجربه آزارهای عاطفی و جنسی در دوران کودکی، فرد را در بزرگسالی مستعد اختلال شخصیت مرزی می کند.

مقدمه: هدف پژوهش حاضر پیش بینی اضطراب بیماری کرونا بر اساس دشواری در تنظیم هیجان و ذهنیت های طرحواره ای بود. روش: طرح پژوهشی حاضر، همبستگی بود؛ جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان شهر مشهد که کاربر شبکه اجتماعی (نرم افزارهای تلگرام و اینستاگرام)؛ از بین افراد جامعه، 238 نفر به صورت داوطلبانه به سوالات پرسشنامه ها پاسخ دادند. جهت گرداوری اطلاعات از مقیاس اضطراب بیماری کرونا (CDAS)، پرسشنامه دشواری در تنظیم هیجان گراتز و رومر (DERS)، و پرسشنامه ذهنیت های طرح واره ای (SMQ) استفاده شد؛ داده ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون خطی چندگانه تحلیل شد. یافته ها: نتایج این پژوهش حاکی از آن بود که اضطراب بیماری کرونا بر اساس ترکیب مولفه های دشواری در تنظیم هیجان و ذهنیت های طرحواره ای پیش بینی می شود؛ از زیر مقیاس های دشواری در تنظیم هیجان، مولفه های کنترل تکانه دارای ارتباط مثبت معنادار و عدم وضوح هیجانی دارای ارتباط منفی معنادار با اضطراب بیماری کرونا بودند. نتیجه: در مجموع با توجه به یافته های به دست آمده از پژوهش حاضر، با مداخلاتی در تنظیم هیجان، می توان در زمینه پیشگیری از اضطراب بیماری کرونا، اقدامات موثری به عمل آورد.

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش تعدیل کننده باج گیری عاطفی درارتباط بین ذهنیت های طرح واره ای وکیفیت زندگی زناشویی انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه ی آماری پژوهش شامل تمامی زنان متاهل شاغل در یک شرکت دارویی در سال 1399 به تعداد 226 نفر بود که با استفاده از روش سرشماری، و با توجه به ملاک های ورود و خروج پژوهش درنهایت نمونه ای به حجم 205 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه ذهنیت های طرح واره ای یانگ، پرسشنامه کیفیت ادراک شده ازابعاد رابطه زناشویی فلچر، سیمپسون و توماس و پرسشنامه باج گیری عاطفی رحمت بود. روابط بین متغیرها با آزمون همبستگی پیرسون و مدل پژوهش با استفاده از تکنیک مدل سازی معادلات ساختاری آزمون شدند. بر اساس یافته های پژوهش حاضر، نقش تعدیل کننده باج گیری عاطفی دررابطه بین ذهنیت های طرح واره ای و کیفیت زندگی زناشویی تایید شد. بنابراین پیشنهاد می شود متخصصان سلامت روان جهت بهبود کیفیت زندگی زناشویی زوجین، توجه ویژه ای به دو عامل ذهنیت های طرح واره ای و باج گیری عاطفی نمایند.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی وضعیت طرح واره های ناسازگار اولیه و ابعاد طرح واره در یک نمونه تجاوزگر جنسی انجام شده است. روش: آزمودنی های این پژوهش در دو گروه 34 نفری (یک گروه تجاوز گر جنسی و یک گروه افراد عادی) بررسی شدند. نمونه تجاوزگران جنسی به روش نمونه گیری تصادفی ساده از میان افرادی که به جرم تجاوز به عنف در زندان مرکزی شهر مشهد به سر می بردند انتخاب شدند. افراد عادی که به کمک شاخص GSI در آزمون SCL-90-R مشخص شده بودند از نظر چهار متغیر سن، وضعیت تاهل، وضعیت اشتغال و میزان تحصیلات با گروه اول همتا شدند. داده های این پژوهش به کمک پرسش نامه طرح واره های ناسازگار اولیه یانگ (فرم کوتاه) گردآوری و با بهره گیری از آزمونt  استیودنت برای گروه های همبسته تحلیل شدند. هم چنین آزمون SCL-90-R با هدف سرند گروه عادی به کار برده شد. یافته ها: میانگین نمرات طرح واره های ناسازگار اولیه و ابعاد طرح واره گروه تجاوزگران جنسی به طور معنی داری از میانگین نمرات افراد عادی در این مولفه ها بیشتر بود (P<0.05). این اختلاف بیش از همه در طرح واره های آسیب پذیری نسبت به زیان یا بیماری، فرمانبرداری، نقص / شرم و وابستگی / بی کفایتی، استحقاق / بزرگ منشی و ابعاد طرح واره بریدگی / طرد و خودگردانی و عملکرد مختل، دیده شد. هم چنین در طرح واره ناسازگار اولیه ازخودگذشتگی، تفاوت معنی داری بین دو گروه دیده نشد (P<0.05).نتیجه گیری: پررنگ تربودن طرح واره های ناسازگار اولیه به ویژه در دو حوزه بریدگی / طرد و خودگردانی / عملکرد مختل می تواند در گرایش افراد به سوی ارتکاب رفتارهای تجاوزگرانه جنسی نقش داشته باشد.

مقدمه: روابط اولیه والدین با کودک و حوادث تروماتیک دوران کودکی در شکل گیری اختلالات وسواسی نقش بسزایی دارد؛ بنابراین هدف این مطالعه تبیین نقش میانجی ذهنیت طرحواره ای والدین ناکارآمد بین طرحواره های ناسازگار اولیه و وسواس فکری عملی بود. روش کار: این مطالعه مقطعی با استفاده از روش پژوهش توصیفی-همبستگی و مدل تحلیل مسیر انجام شد. جامعه آماری شامل تمامی افراد دارای اختلال وسواس فکری و عملی بود که به مراکز درمانی و مشاوره شهر تهران در سال 1397 مراجعه کردند. گروه نمونه ای با حجم 450 نفر با روش غیرتصادفی و هدف مند انتخاب شد؛ اما درنهایت 427 نفر به پرسشنامه ها جواب کامل دادند. در این مطالعه از فرم کوتاه پرسشنامه طرحواره یانگ، پرسشنامه ذهنیت طرحواره ای یانگ و پرسشنامه وسواسی جبری بازنگری شده استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با ضریب همبستگی پیرسون و مدل تحلیل مسیر با استفاده از نرم افزارهای SPSS نسخه 22 و AMOS نسخه 22 صورت گرفت. سطح معناداری آزمون ها 0٫, 05 در نظر گرفته شد. یافته ها: نتایج نشان داد، ضریب مسیر مستقیم بین حوزه اول به والد ناکارآمد (0٫, 001>p، 0٫, 46=(β,ضرایب مسیر بین حوزه پنجم به والد ناکارآمد (0٫, 001>p، 0٫, 79=(β, ، حوزه اول به مقابله ای ناکارآمد (0٫, 001>p، 0٫, 28=(β, ، حوزه پنجم به مقابله ای ناکارآمد (0٫, 002=p، 0٫, 30=(β, ، والد ناکارآمد به وسواس (0٫, 001>p، 0٫, 54=(β,و مقابله ای ناکارآمد به وسواس (0٫, 001>p، 0٫, 33=(β,مثبت و معنادار است. همچنین اثر غیرمستقیم حوزه اول به وسواس با میانجیگری ذهنیت ناکارآمد (0٫, 001>p، 0٫, 18=β, ) و اثر غیرمستقیم حوزه پنجم به وسواس با میانجیگری ذهنیت مقابله ایی ناکارآمد (0٫, 001>p، 0٫, 13=β, ) مثبت و معنادار است شاخص های نکویی برازش محاسبه شده، 0٫, 045=RMSEA و 0٫, 94=AGFI مشخص کرد که ذهنیت طرحواره ای مقابله ای ناکارآمد نقش میانجی در تاثیرات طرحواره های سازش نایافته اولیه و اختلال وسواس فکری و عملی دارد. نتیجه گیری: طرحواره های ناسازگار اولیه حوزه اول (طرد و رهاشدگی) و حوزه پنجم (گوش به زنگی افراطی و بازداری) طرحواره ها با نقش میانجی ذهنیت مقابله ایی ناکارآمد تاثیر معناداری بر اختلال وسواس فکری عملی دارند.

زمینه و هدف: تمرکز چاره اندیشانه بر طرح واره های ناسازگار اولیه و کیفیت رابطه زوج های متعارض براساس رویکردهای ارتباط انسانی می تواند شادی را به جامعه منتقل کند. این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی طرح واره درمانی بومی با طرح واره درمانی یانگ بر طرح واره های ناسازگار اولیه و نگرش به خیانت در زوج های متعارض انجام شد. روش بررسی: این پژوهش به لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون و پیگیری همراه با گروه گواه بود. جامعه پژوهش را تمامی زوجین دارای مشکل تعارض تشکیل دادند که از سال 1396 به مراکز مشاوره شهر اصفهان مراجعه کردند. از این جامعه، 48 نفر از زوجین واجد شرایط، به صورت داوطلبانه وارد مطالعه شدند و سپس به طور تصادفی در سه گروه (طرح واره درمانی بومی، طرح واره درمانی یانگ، گواه) قرار گرفتند. افراد هر سه گروه، در سه مرحله پیش آزمون و پس آزمون و پیگیری توسط مقیاس طرح واره های ناسازگار اولیه (یانگ، 2005) و مقیاس نگرش به خیانت ( واتلی، 2008) ارزیابی شدند. برای گروه آزمایش اول، بسته بومی طرح واره درمانی و برای گروه آزمایش دوم، طرح واره درمانی یانگ در چهارده جلسه نوددقیقه ای اجرا شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی در نرم افزار SPSS نسخه 24 با حداقل مقدار احتمال 0٫, 05 تحلیل شد. یافته ها: تفاوت معناداری بین اثربخشی بسته بومی طرح واره درمانی با طرح واره درمانی یانگ بر کاهش نگرش به خیانت (0٫, 022=p) و انزوای اجتماعی (0٫, 048=p) وجود داشت؛ اما بین اثربخشی این دو درمان بر محرومیت هیجانی، طردشدگی، شرم، شکست، وابستگی، گرفتاری، اطاعت، ایثارگری، بازداری هیجانی، معیارهای سرسختانه، بزرگ منشی، خودانضباطی ناکافی، پذیرش جویی، منفی گرایی و تنبیه تفاوت معناداری مشاهده نشد؛ همچنین طرح واره درمانی بومی و طرح واره درمانی یانگ بر کاهش طرح واره های بی اعتمادی و آسیب پذیری به ضرر اثربخش نبودند. نتیجه گیری: براساس یافته های پژوهش، طرح واره درمانی بومی و طرح واره درمانی یانگ منجربه کاهش اغلب طرح واره های ناسازگار اولیه و نگرش به خیانت در زوج های متعارض می شوند؛ ولی روش طرحواره درمانی بومی موثرتر از طرحواره درمانی یانگ است.

مقدمه: معلمین برای مدیریت کلاس، با مشکلات و چالش های فراوانی در زمینه نیازهای منحصر بفرد و متنوع آموزشی، رفتاری و عاطفی خود و فراگیران مواجه اند. این مطالعه با هدف شناسایی این چالش ها و گفتمان سازی برای مداخله، به پیکره بندی مولفه های اثرگذار بر مدیریت کلاس پرداخته است. روش کار: پژوهش حاضر از نظر هدف توسعه ای و کاربردی است و در راستای اجرای یک فراترکیب کیفی، از روش تحلیل مضمون و تحلیل اسنادی بهره گرفته شد. واحد تحلیل، «متن منسجم» با کلیدواژه «مدیریت کلاس» که داوری شده باشد شامل 7 رساله دکتری، 2 پایان نامه ارشد، 33 مقاله و 200 چکیده مقاله انگلیسی و 20 مقاله فارسی) و واحد معنا، «واژه و یا عبارت های مرتبط» با مدیریت کلاس بود. «مضامین پایه» تعریف و ساده سازی شد، طبقه بندی کدها، منجر به تلخیص و شکل گیری «مضامین سازمان دهنده» به عنوان «زیرعامل» و در انتها با فشرده سازی، «مضامین فراگیر» به عنوان «عوامل» شکل گرفتند. عناصری که در مجمع تخصصی با حضور 18 خبره حوزه تعلیم و تربیت کشور، CVR آن ها، نمره ای بالاتر از 49٪ را کسب کردند روایی محتواییشان تایید شد. نتایج: بررسی واحدهای تحلیل، منجر به احصا 2000 کد معنایی اولیه و در ادامه، شناسایی 12 عامل درهم تنییده، شامل؛ «فلسفه»، «برنامه درسی»، «تعاملات انسانی»، «اصول مدیریتی»، «سبک معلم»، «نقش معلم»، «برنامه ریزی آموزشی»، «انگیزه»، «دانش موردنیاز معلمی»، «توسعه حرفه ای»، «ویژگی های معلمی» و «رویکردهای یادگیری»، در بستر "بافت و زمینه" و زیرعامل های آن ها، شد. نتیجه گیری: برای مدیریت بهینه کلاس با هدف آگاه سازی، حساس سازی و توانمندسازی معلم، بایستی به ارتباط و هماهنگی بین اجزا، ترکیب و همنشینی مولفه ها با خصلت کل گرایی توجه گردد.

هدف از پژوهش حاضر، پیش بینی نشانگان شخصیت مرزی بر اساس پردازش با میانجی گری کارکردهای اجرایی در دانشجویان دختر دانشگاه های منتخب استان اصفهان بود. پژوهش حاضر، از نظر هدف، پژوهشی بنیادی و از نظر روش، توصیفی (غیرآزمایشی) از نوع تحلیل مسیر و معادلات ساختاری می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل دانشجویان دختر در دانشگاه های منتخب استان اصفهان در سال 1401 بوده است. حجم نمونه 307 نفر در نظر گرفته شده و با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. مشارکت کنندگان به پرسش نامه های شخصیت مرزی STB (1991)، ذهنیت های طرح واره ای یانگ و همکاران (2008)، و کارکردهای اجرایی نجاتی (1392) پاسخ دادند. داده های پژوهش با استفاده از نرم افزار SPSS 25 و Amos 24 در سطح توصیفی و استنباطی تحلیل شدند. یافته های پژوهش حاکی از آن بودند که تأثیر غیرمستقیم ذهنیت طرح واره ای بر نشانگان شخصیت مرزی با میانجی گری کارکردهای اجرایی معنی دار به دست آمده است(01/0> p)همچنین نتایج نشان داد، اثرات مستقیم و غیرمستقیم ذهنیت های طرح واره ای و نشانگان شخصیت مرزی معنی دار شده بود (05/0> p).